Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Πολύχρωμη μπουγάδα...

Σήμερα το πρωί βρήκα στο mail μου το παρακάτω κείμενο του Ελύτη.
Απλά το αναδημοσιεύω μήπως κάποιος εκεί έξω 
χρειάζεται ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη... 

"Αναρωτιέμαι μερικές φορές: Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά, πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;

clocks

Ν' αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις. Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές. Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές. Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις. 

wait

Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.
Και να μη βλέπεις , πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους. Σ' εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται.
 
john kenn

Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους. Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.

Creative | Most Beautiful Pages

Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά. Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα. Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς. Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.


Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου. Κάθε μέρα αποτυγχάνω. Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους. Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους. Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα.

smiles :)

Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ. Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν.
Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα."

(από Το Παράπονο, του Οδ. Ελύτη)

washing day

Υ.Γ.1 Εχθές στην τάξη συζητούσαμε τι σημαίνει διαχρονικό...
Διαχρονικός είναι αυτός που καταλαβαίνει ακόμα 
και τους ανθρώπους που θα ζήσουν χρόνια μετά...

Υ.Γ.2 Μαριάννα μου σ' ευχαριστώ πολύ γι αυτή την όμορφη διαδικτυακή έκπληξη!

4 σχόλια:

  1. Μου αρέσε πάρα πολύ 'Το παράπονο"! Μπράβο σου που το δημοσίευσες! όλοι θα πρέπει να το διαβάσουν και να προβληματιστούν! Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραίο και το κειμενάκι κι οι φωτογραφίες που το συνοδεύουν.
    Αυτές δική σου επιλογή δεν είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι αναρτήσεις σου πάντα είναι ξεχωριστές.
    Καλημέρα Ιωάννα μου ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή