Πριν κάμποσες εβδομάδες κλαδέψαμε κάτι δέντρα σ' ένα χτήμα που έχουμε,
λίγο πιο έξω από τη Βάρκιζα.
Αυτό το δέντρο (δεν ξέρω τι είναι, μη με ρωτήσετε...)
έχει κάτι τέλεια μακριά και λεπτά κλαδάκια.
Κρίμα δεν ήταν να πεταχτούν ή να καούν;;;
Έτσι, λοιπόν, τα έπλεξα, τα στόλισα, τα περιποιήθηκα και ...
"Έλα, πάρε με
μες στο βυθό σου να βρεθώ
ν' αγαπηθώ να λυτρωθώ...
Έλα, πάρε με
στα γαλανά σου τα νερά
δώσε στα όνειρα φτερά..."
"Ποια πήγε κι άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα;;;"
Kαληνύχτα σας
και όνειρα γλυκά...
Υ.Γ. Όπως ίσως έχετε καταλάβει και από προηγούμενες αναρτήσεις
μου αρέσουν πάρα πολύ τα κλαδάκια...
http://velonakaiklosti.blogspot.gr/2012/04/blog-post_17.html
http://velonakaiklosti.blogspot.gr/2012/01/blog-post_23.html
Mέσα στο μυαλό μου είσαι, αυτό ήθελα να κάνω και εγώ. Δεν ξέρω αν θα το κάνω τόσο καλά όσο εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτική ιδέα της μπουγάδας!
Την καλημέρα μου σου στέλνω !
Τι τέλεια στεφάνια είναι αυτα;;;; ΜΠΡΑΒΟ είναι ΥΠΕΡΟΧΑ!!! Καλή σου μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1 και το 4 είναι χάρμα οφθαλμών, τα ξεχώρισα! Μπράβο για την ιδέα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚορίτσια, σας ευχαριστώ για τα γλυκά σας σχόλια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή