Τα "σούπερ εργαλεία" του δασκάλου... (3)

Ένας τρόπος για να αντιμετωπίσουμε 

τη φασαρία μέσα στην τάξη 

από τη στιγμή που θα τελειώσει ο πρώτος 

μέχρι τη στιγμή που θα τελειώσει και ο τελευταίος

σε κάποιο τεστ - έκθεση - άσκηση

είναι να κρατάμε τα παιδιά απασχολημένα με κάτι.

Ετοιμάζουμε ένα κουτάκι και μέσα βάζουμε 

πλαστικοποιημένα χαρτάκια με τις παρακάτω επιλογές.

Όποιος, λοιπόν, τελειώνει την εργασία του, 
την έχει ελέγξει πολύ καλά (!)
έχει βάλει όλους τους τόνους (!)
έρχεται σε μας και διαλέγει ένα χαρτάκι 
για να δει τι μπορεί να κάνει. 

Οι επιλογές είναι οι εξής:

1. Να του δώσουμε μια εικόνα για να εμπνευστεί και να γράψει ένα παραμύθι. (θα σας εξηγήσω αναλυτικότερα σε επόμενη ανάρτηση)
2. Να πάει στη γωνιά του βιβλίου και να διαβάσει ένα βιβλιαράκι.
3. Να κάνει ένα puzzle.
4. Να γράψει ένα ποίημα με ομοιοκαταληξία.
5. Να ασχοληθεί μ' έναν λαβύρινθο (παρακάτω έχω μια σελίδα με πολλούς λαβυρίνθους που μπορείτε να εκτυπώσετε).
6. Να λύσει κάποιες σπαζοκεφαλιές.
7. Να ζωγραφίσει ένα Mandala (δεν έχω ιδέα πώς μεταφράζεται στα ελληνικά αυτό...).
8. Να συνεχίσει μια ζωγραφιά (κυκλοφορούν πολλά όμορφα βιβλιαράκια εκεί έξω με πολύ δημιουργικές σελίδες).
9. Να διαβάσει ένα βιβλίο με ερωτήσεις - απαντήσεις (τύπου: Γιατί φτερνιζόμαστε;).
10. Να λύσει Sudoku.
11. Να ζωγραφίσει ελεύθερα.

Oι κανόνες:

1. Επιτρέπεται να αλλάξεις χαρτάκι μία φορά. Αν αλλάξεις, απαγορεύεται να γκρινιάξεις γι' αυτό που σου έτυχε... Θα το παλέψεις έστω και για λίγο.
2. Δουλεύεις σιωπηλά και δεν ενοχλείς τους γύρω σου.
3. Δε μπορείς να αφήσεις στη μέση την "αποστολή" σου. Αν σε κάτι δυσκολεύεσαι μπορείς να ζητήσεις τη βοήθεια κάποιου φίλου -ης.
4. Μαζεύεις στο τέλος ό,τι έβγαλες, λέρωσες, άνοιξες.
5. Αν δεν έχεις προλάβεις να ολοκληρώσεις την εργασία σου μέχρι να τελειώσουν και τα υπόλοιπα παιδιά, μπορείς να συνεχίσεις την εργασία στο σπίτι σου και να τη φέρεις την επόμενη μέρα.
6. Αν θες, μπορείς να κρεμάσεις την εργασία σου στο φάκελό σου. (βλ. προηγούμενη ανάρτηση: http://www.velonakaiklosti.blogspot.com/2012/01/open-portfolio.html)

Έχουμε βγάλει κάποιες φωτοτυπίες και τις έχουμε συγκεντρώσει 

σ' ένα ντοσιέ απ' όπου δίνουμε στα παιδιά.

Στο ντοσιέ αυτό θα βάλουμε και τους κανόνες.

Στις παρακάτω σελίδες βρήκα 

αρκετά πραγματάκια για το ντοσιέ μου.

http://www.makebeliefscomix.com/Printables/

http://krazydad.com/mazes/

http://mandalasparapintar.blogspot.com/

And the oscar goes to...

Τι σου είναι η "blogoπαρέα"...

Που λέτε, κάποιους μήνες πριν διάβασα στο fb ένα εξαιρετικό άρθρο, 
τόσο αληθινό και τόσο ειλικρινές που με συγκίνησε ιδιαίτερα 
για την ψυχική δύναμη που διαθέτουν κάποιοι άνθρωποι...

Άνθρωποι που ξεκινούν τη μέρα τους με χαμόγελο παρά τις δυσκολίες.
Πήγα, λοιπόν, στο blog που παρέπεμπε το άρθρο και ανακάλυψα
με μεγάλη μου χαρά (!) ένα θησαυρό ιδεών!!!

http://shareyourlikes.wordpress.com/
Καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη ήταν η χαρά μου
όταν το συγκεκριμένο crafty blog μου απένειμε βραβείο! :-)
Σοφία σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!

Το βραβείο αυτό έχει όρους. 

Πρέπει να μοιραστώ μαζί σας 5 αγαπημένα μου τραγούδια 

και στη συνέχεια να κάνω κι εγώ τη δική μου απονομή σε αγαπημένα μου blogs.

Ξεκινάω με τα τραγούδια. 

Δυσκολεύομαι πολύ να διαλέξω πέντε γιατί όπως λέει και μια αγαπημένη φίλη 

αυτή η πεντάδα μου διαθέτει πάνω από 30 τραγούδια...

Θα ξεκινήσω μ' ένα τραγούδι που ξαναθυμήθηκα πρόσφατα και με τρελαίνει.

"Γέλα, φίλε μου, δεν είναι και για λύπη..."

Θα συνεχίσω μ' ένα που μου ταιριάζει μ' αυτά που ζούμε αυτή την εποχή...

Πες μου ποιος το φως του θα μας δώσει;

Ξανά να μας ενώσει, τα όνειρα να σώσει, ποιος;

Τώρα που πια κανείς δεν μοιάζει για σοφός...

Η αγάπη ίσως ξέρει πώς!

Θα συνεχίσω μ' ένα τραγουδάκι που απλά με ηρεμεί...

Ένα που δεν καταλαβαίνω λέξη από αυτά που λέει

αλλά φαντάζομαι τα δικά μου... :-)

Kαι θα ολοκληρώσω την πεντάδα μ' ένα τραγουδάκι 

που μου θυμίζει όμορφα βραδάκια με ταινίες Disney 

με τις 2 αδελφές μου κάμποσα χρόνια πριν...

ΟΥΦ! Τα βρήκα...

Ζητώ συγγνώμη σε όλα εκείνα τα τραγούδια 

που πραγματικά αγαπάω 

αλλά δε θυμήθηκα να βάλω 

στην "πεντάδα μου...

Και τώρα ήρθε η ώρα 

να κάνω τη δική μου απονομή!!!

Και το βραβείο πηγαίνει:

Στην αδελφή μου τη Φλωρίτσα για τις καινοτόμες ιδέες, το κέφι, τη ζωντάνια 

που βάζει στην τάξη και μας εμπνέει...

http://dreamandfight.blogspot.com/

Στην αδελφή μου την Καλλιοπίτσα που λατρεύω...

http://offsetvsgraphicdesign.blogspot.com/

Στην αγαπημένη μου δασκάλα Τζούλια για όλα αυτά τα υπέροχα 

που μας έμαθε στο σεμινάριο 

και στους μαθητές της που φτιάχνουν τόσο όμορφες εργασίες!

http://ekti-ataxia.blogspot.com/2012/02/e.html

Στην Παρασκευή που διαχειρίζεται τις λέξεις με τόση μαεστρία...

http://fridayafter.wordpress.com/

Στη συνάδελφο Άννα που κάνει καταπληκτική δουλειά στην τάξη της.

http://amprakatampra.blogspot.com/

Στο "παίζουμε μαζί" που έχω κλέψει αρκετές ιδέες...

http://paizoumemazi.blogspot.com/

Στη δημιουργική Ανεράιδα

http://aneraida.blogspot.com/

Στην Άσπα που μας βοηθάει με τις αναρτήσεις της για τις μαθησιακές δυσκολίες.

http://dyslexiaathome.blogspot.com/

Στη Βανέσσα από την Κομοτηνή για το πλούσιο σε προτάσεις για την τάξη blog της.

http://vandhmotiko.blogspot.com/

Και τέλος, στους μαθητές του 1ου και του 4ου ΓΕΛ Αιγάλεω 

που βλέπουν, εμπνέονται και γράφουν...

http://efivikimatia.blogspot.com/

Υ.Γ. Μπορεί να μη γνωρίζουμε κάποιους ανθρώπους, 

να μην τους έχουμε δει ποτέ, 

αλλά τους αγαπάμε γι' αυτά που έχουν δημιουργήσει, 

για τα πνευματικά τους "παιδιά"...

Σχολικός έπαινος

Η δύναμη των βιβλίων, σε μία πολύ δυνατή ταινία μικρού μήκους...

«The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore» 

είναι μία από τις ταινίες μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων 

που είναι υποψήφια για Όσκαρ φέτος. 

Είναι παραγωγή των Moonbot Studios κι έχει πάρει ήδη 13 βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ.

Το εντυπωσιακό είναι ότι το Moonbot Studio είναι καινούριο, 

και αυτή η ταινία δημιουργήθηκε από τους βασικούς του συντελεστές 

ως πρώτη απόδειξη του τι είναι ικανοί να κάνουν 

και ταυτόχρονα εμπεριέχει το ξεκίνημα του γραφείου, 

μετά τον τυφώνα Κατρίνα στη Νέα Ορλεάνη.

Y.Γ. Εντυπωσιάζομαι τρομερά με το τι μπορεί να σκεφτεί ο ανθρώπινος νους...

Πόση τρυφερότητα, δημιουργικότητα, φαντασία κρύβει 

και σε πόσο λάθος σκοπούς σπαταλούνται όλα αυτά τις περισσότερες φορές.

Η ζωή μας θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετική...

Συνεχίζω να ελπίζω...

Μικρές ιστορίες για μεγάλους έρωτες...

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, 

3 μ.μ.

ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ - ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Πεσμαζόγλου 5 & Σταδίου, Αθήνα

Ο Κώστας Βόμβολος, η Σαβίνα Γιαννάτου, 

ο Φοίβος Δεληβοριάς, η Μυρτώ Δεληβοριά, 

η Μαρία Θωϊδου, ο Κανάρης Κεραμάρης, 

ο Κώστας Κοράκης, η Όλια Λαζαρίδου, 

η Στέλλα Μιχαηλίδου, η Ίρις Νικολάου, 

η Εύα Νικηφόρου, ο Μιχάλης Σιγανίδης 

και η Μελίνα Τανάγρη

τραγουδούν και αφηγούνται:

"Μικρές ιστορίες για Μεγάλους Έρωτες"

Μικροί ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με μεγάλους έρωτες, ενθουσιάζονται, 

απογοητεύονται, εγκαταλείπονται, πονάνε, ονειρεύονται, φοβούνται, 

υποφέρουν από μοναξιά ή πλέουν σε πελάγη ευτυχίας.

Έρωτες που άλλοτε έχουν ανταπόκριση και άλλοτε μένουν μυστικοί και ανομολόγητοι 

με πρωταγωνιστές μικρές αρκούδες, καγκουρό, γοριλάκια, γλάρους, χελιδόνια που μιλάνε 

με λέξεις που μόνο αυτά καταλαβαίνουν, που ποθούν αιώνια ένωση και αγάπη, 

που μπλέκουν σε περιπέτειες που μερικές φορές μοιάζουν με όνειρα χειμερίας νάρκης...

Μια διαφορετική παρουσίαση του νέου ομότιτλου βιβλίου 

της Στέλλας Μιχαηλίδου που απευθύνεται

σε μικρά, μεγάλα και ακόμη μεγαλύτερα παιδιά!

Είσοδος ελεύθερη!

Σκέψεις των ημερών...

ματ - κουκουλοφόρoι...

κουκουλοφόροι - επιχειρηματίες του κέντρου...

πολίτες - ματ... 

ιδιωτικοί υπάλληλοι - δημόσιοι υπάλληλοι... 

χαμηλόμισθοι - υψηλόμισθοι...

λαός - πολιτικοί... 

φτωχοί - πλούσιοι... 

ψευτοαριστεροί - ακροδεξιοί... 

Θα μπορούσα να συνεχίσω και να γράψω κι άλλα ζευγάρια που μαλώνουν

σε συζητήσεις στους δρόμους, στα παράθυρα...

Πόσο στενόμυαλοι όμως, όσοι βρίσκουν παντού εχθρούς... 

Σε τέτοιες περιόδους η ανωτερότητα 

και η καλλιέργεια του πνεύματος 

φαίνεται από το πόσο ψύχραιμα 

μπορεί να βλέπει κανείς τα πράγματα... 

Πόσο διατεθειμένος είναι να βάλει 

τον ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ του ΑΓΩΝΑ 

για να ανορθωθεί μια κοινωνία που πάσχει 

όχι από έλλειψη οικονομικών πόρων τόσο, 

όσο από περίσσευμα καρδιάς... 

Τα πράγματα έχουν φτάσει σ' αυτό το σημείο... 

Δε με νοιάζει γιατί, δε με νοιάζει ποιος φταίει... 

Αυτός ο απολογισμός ίσως γίνει αργότερα. 

Αυτό που προέχει τώρα είναι να βρούμε μια λύση, 

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ο καθένας από τη θέση του...

Δε θέλω να ανήκω πουθενά.

Θα μπω αύριο στην τάξη με χαμόγελο 

και θα πω στα παιδιά πως όλα θα πάνε καλά. 

Μπορεί να ζοριστούμε λίγο αλλά στο τέλος 

όλα ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ να πάνε καλά...

Υ.Γ. Αυτό που με φοβίζει δεν είναι το να μου μειώσουν το μισθό, 

να στενευτώ οικονομικά... 

Περισσότερο απ' όλα με τρομάζει ο συνάνθρωπός μου, 

που δε σκέφτεται ψύχραιμα... 

Όπου κι αν ανήκει...

Eνέσεις αισιοδοξίας (2)

To θέμα δεν είναι να περιμένουμε 

την καταιγίδα να κοπάσει...

Μπορούμε να μάθουμε 

να χορεύουμε στη βροχή...

    

Let's doodle!!!

ή αλλιώς "Ελάτε να μουτζουρώσουμε"?

Δεν είμαι σίγουρη ποια είναι 

η ακριβής μετάφραση για το doodling...

Ή τι ακριβώς ΕΙΝΑΙ το doodling...

Πάντως είναι ΚΑΙ κάτι στο οποίο 

οι περισσότεροι έχουμε καταφύγει

σε περιπτώσεις βαθιάς βαρεμάρας

σε τάξεις που ο καθηγητής νομίζει 

πως μας έχει μαγνητίσει 

και κρατάμε σημειώσεις για να μη χάσουμε λέξη 

ενώ εμείς ...

Γράφουμε τ' όνομά μας στο πλαίσιο του τετραδίου... 

Κάνουμε καμπύλες γραμμές, σπιτάκια, 

παραπέρα ένα σύννεφο, μια πεταλούδα, 

συνεχίζουμε ενώνοντας γραμμές χωρίς νόημα, 

εκφραζόμαστε τελοσπάντων καλλιτεχνικά... 

Φόρος τιμής, λοιπόν, στους ανθρώπους εκείνους 

που μας βοήθησαν να ανακαλύψουμε αυτό μας το ταλέντο!

Ακόμα κι αν δεν είμαστε αστέρια στη ζωγραφική

μπορούμε να βγάλουμε κάτι χαριτωμένο.

Μια άχρωμη, ανιαρή ταμπέλα για την τάξη

με τις ακόμα πιο άνοστες εγκλίσεις

μπορεί να ζωντανέψει με λίγους μαρκαδόρους, 

πολύ κέφι και αρκετό θάρρος - θράσος!

Κι ένα τραγουδάκι που για κάποιο λόγο 

μου φάνηκε ταιριαστό με την ανάρτηση...

Όσες κι αν χτίζουν φυλακές

κι αν ο κλοιός στενεύει

ο νους μας είναι αληταριό

που όλο θα δραπετεύει...

Ξύλινη καρφίτσα - κουμπί

Πώς θα το φτιάξουμε: 

1) Βάζουμε το κομμάτι του κορμού 

πάνω σ' ένα κομμάτι ξύλο που δε θέλουμε

(για να μην τρυπήσουμε το τραπέζι!!!)

και ανοίγουμε 4 τρύπες 

με το πιο λεπτό τρυπανάκι που έχουμε.

Όσο τρυπάμε, καλό είναι να κρατάμε το ξύλο

για να μην κουνιέται. 

Εγώ, επειδή το φοβόμουν, 

κατέβασα λίγο τις στροφές του τρυπανιού...

(Αυτά τα στρογγυλά ξυλάκια κυκλοφορούν 

σε σακουλάκια στα μαγαζιά με είδη διακόσμησης.)

2) Περνάμε στη βελόνα μας κλωστή για κέντημα 

και την δένουμε διπλή. 

Ο κόμπος, δηλαδή, να πιάσει και τις δυο κλωστές μας. 

Περνάμε την κλωστή από τις δύο τρύπες 

και για να ασφαλίσουμε, περνάμε τη βελόνα μας 

ανάμεσα στις δυο κλωστές στη μεριά του κόμπου.

(ελπίζω η πάνω φωτογραφία να βοηθάει κάπως...)

3) Δένουμε την καρφίτσα μας πάνω στο ξύλο.

4) Ράβουμε το κουμπί μας χιαστί.

Αν υπάρχει πυρογράφος, 

καίμε το ξύλο σε γραμμούλες 

σα γαζάκια γύρω γύρω.

Αν δεν υπάρχει μήπως θα έκανε την ίδια δουλειά 

και ένα ανεξίτηλο μαρκαδοράκι?

Eνέσεις αισιοδοξίας

Ο γιατρός προτείνει μία ένεση την ημέρα συνοδευόμενη από:

• ένα χαμόγελο από και προς τα αγαπημένα μας πρόσωπα,
• μια ζεστή αγκαλιά,
• ένα ευχαριστώ για όσα έχουμε...
• ένα καλό γεύμα - δείπνο που σου ανεβάζει τη διάθεση,
• μία σοκολάτα ή εναλλακτικά μία lemon pie,
• μια κούπα ζεστό καφέ... (Προσοχή στην κούπα, παίζει κι αυτή το ρόλο της...)

    

    

Υ.Γ. Αφορμή για τη συγκεκριμένη ανάρτηση 

μου έδωσαν οι κυριακάτικες εφημερίδες σε συνδυασμό 

με τις χθεσινοβραδινές ειδήσεις 

που προμηνύουν για άλλη μια φορά μόνο ευχάριστα...

101 ιδέες για πρωτοπόρους εκπαιδευτικούς

Ψάχνοντας κάποια φύλλα εργασίας, έπεσα τυχαία 

στην παρακάτω σελίδα που μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. 

Είναι ένας θησαυρός από προτάσεις διδασκαλίας με τη χρήση των νέων τεχνολογιών για όλα τα μαθήματα! 

"Φίλοι εκπαιδευτικοί,

η τεχνολογία, σε ολόκληρο τον κόσμο, έχει τη δυνατότητα να αίρει τα εμπόδια ανάμεσα στο μαθητή και το δάσκαλο. Τα προηγμένα λογισμικά και το Διαδίκτυο αλλάζουν συνεχώς τον τρόπο πρόσβασής μας στη γνώση. Καινοτόμοι τρόποι διδασκαλίας και μάθησης επαναπροσδιορίζουν την εμπειρία της σχολικής αίθουσας. Έτσι γεννιούνται νέες προσδοκίες για τους μαθητές:

πέρα από τις βασικές δεξιότητες, χρειάζονται ικανότητα συνεργασίας, επικοινωνίας και διαχείρισης της πληροφορίας –όλες δεξιότητες του 21ου αιώνα– και πρόσβαση σε εργαλεία μάθησης που κάνουν προσιτές τις δεξιότητες αυτές".

Υπέροχες ιδέες!!! 

http://icodl2011.eap.gr/files/101%20ideas.pdf